فصلنامه علمی

نوع مقاله : مقاله علمی

نویسندگان

1 گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران

2 گروه فقه و حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

3 گروه ثبت و مدیریت دادگستری، دانشکده ثبت و مدیریت دادگستری، دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، تهران، ایران

چکیده

فارغ از امکان توسل زیان‌دیده به عمومات مسئولیت مدنی برای جبران خسارات وارده به او در حین کار، امروزه نهادی حمایتی تحت عنوان تأمین اجتماعی برای جبران آسان‌تر خسارات در تمام کشور‌های دنیا ایجاد شده است. این نهاد که خود از منابع بودجۀ عمومی کشور و حق‌بیمه‌های پرداختی تغذیه می‌کند روش مطمئن‌تری برای زیان‌دیده است تا بتواند سریع‌تر و راحت‌تر به حقش برسد. در نظام‌های حقوقی، شیوه‌های مختلفی برای دریافت مابه‌ازای مبلغ پرداختی از مسئول اصلی زیان پیش‌بینی شده است که در حقوق ما در مادۀ 66 قانون تأمین اجتماعی ایران مصوب 1354 شیوۀ استرداد مزایا مورد قبول مقنن قرار گرفته است. بنابراین نهاد تأمین اجتماعی به قائم‌مقامی از زیان‌دیده به مسئول اصلی زیان مراجعه می‌کند که در این مقاله هدف بررسی شرایط و نحوۀ رجوع است. همچنین فرض‌های مختلفی حسب تقصیر هریک از کارگر یا کارفرما یا شخص ثالث متصور است که در حق رجوع مزبور تأثیر گذارند اما مقنن در رابطه با آن ها سکوت کرده است. در پایان به این سؤال پاسخ داده می‌شود که آیا شرط‌های تحدیدکننده یا عدم مسئولیت در حق رجوع سازمان می‌تواند مؤثر باشد؟

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The right of return manner of social security organization to the main responsible for loss

نویسندگان [English]

  • A. Lotfi 1
  • Y. Gholami 2
  • M. Kasi 3

1 Department of Fiqh and Fundamentals of Islamic Law, Faculty of Humanities, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran

2 Department of jurisprudence and private law, Faculty of Law and Political Science, Kharazmi University, Tehran, Iran

3 Department of Judicial Registration and Management, Faculty of Judicial Registration and Management, University of Judicial Sciences and Administrative Services, Tehran, Iran

چکیده [English]

Regardless of the possibility of resorting to the general provisions of civil liability by the injured person at work for redressing damages, nowadays a supporting entity called “Social Security” is established for an easier redressing all around the world. Referring to the above-mentiened entity which is nourished by the country public funding sources and paid premium is a safer way for the injured person to achieve his/her right faster and easier. In the legal systems, different methods to receive the differences in payments from the main responsible of loss have been predicted, and in our legal system, in article 66 of the social security code (enacted in 1976) the manner of benefits refunding is accepted by the main legislator. Therefore, social security entity refers to the main responsible for loss on behalf of the injured person. In this paper our purpose is to discuss about the condition and the qualification of  the right of return. In addition, based on the employee or employer fault, different assumptions exist, which affect the right of return, but the legislator preferred to keep silent in this regard. At the end, whether limitation or exclusion clauses of liability has any effect on the right of return or not will be answered.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ayant cause
  • Civil liablility
  • Fault
  • Right of return condition
  • Social security insurance

نامه به سردبیر


سردبیر نشریه پژوهشنامه بیمه، هرگونه پیشنهاد و انتقاد دیگر نویسندگان و خوانندگان را در خصوص نقد و بررسی این مقاله مندرج در سامانه نشریه را ظرف مدت 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.
توجه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:
[1] نامه هایی که شامل گزارش آماری، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه پردازی ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب همراه باشد، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد.
[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود.
[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد.
[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند.
[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود.
[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.
[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.


 

CAPTCHA Image