فصلنامه علمی

نوع مقاله : مقاله علمی

نویسندگان

1 گروه اقتصاد، دانشکدۀ علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه بوعلی‌سینا، همدان، ایران

2 گروه اقتصاد، دانشکدۀ مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

3 گروه علوم اقتصادی، بانک کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

وجود کژگزینی و کژمنشی در بازار بیمه به افزایش حق‌بیمه‌ها و از این‌ رو خروج افراد با درجۀ ریسک‌گریزی بالا از بازار منجر می‌شوند، درنتیجه احتمال ناکارایی در بازار بیمه افزایش می‌یابد. بیمه‌گران با اطلاع از کشش‌های تقاضای بیمه‌ها و اندازه‌گیری اثرات رفاهی افزایش حق‌بیمه‌ها می‌توانند با اتخاذ سیاست‌های مناسب مانع از این رخداد شوند. مطالعۀ حاضر این موضوع را در مورد بیمه‌های اشخاص با استفاده از روش سیستم تقاضای تقریباً ایده‌آل طی دورۀ زمانی 1385- 1392 بررسی کرده است. کشش‌های مارشالی و درآمدی حاکی از روابط ضعیف ناخالص بین بیمه‌های اشخاص، همچنین تجملی‌بودن بیمۀ عمر و ضروری‌بودن بیمۀ درمان تکمیلی و حوادث است. کشش هیکس و آلن نیز حاکی از وجود رابطۀ جانشینی خالص ضعیف بین بیمه‌های اشخاص و قوی‌تربودن این رابطه در بین بیمه‌های عمر و حوادث بود. بر اساس معیارهای تغییرات معادل و تغییرات جبرانی، بیمه‌گر با هدف کاهش ناکارایی می‌تواند به ‌جای افزایش حق‌بیمه، به دریافتی‌های یکجا از افراد با درجۀ ریسک‌گریزی پایین و یا در صورت افزایش، به پرداخت‌های جبرانی به افراد با درجۀ ریسک‌گریزی بالا اقدام کند. رقم‌های دریافتی در رویکرد اول به مراتب کمتر از رقم‌های پرداختی در رویکرد دوم است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Estimation of individual insurance demand elasticizes and measuring the Welfare impact of premium increases: An application of almost ideal demand system

نویسندگان [English]

  • A. Shahabadi 1
  • B. Sahabi 2
  • Y. Salmani 2
  • A. Valinia 3

1 Department of Economics, Faculty of Social and Economic Sciences, Bou Alisina University, Hamadan, Iran

2 Department of Economics, Faculty of Management and Economics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

3 Department of Economic Sciences, Bank Keshavarzi, Tehran, Iran

چکیده [English]

The presence of bias in the insurance market leads to an increase in insurance premiums and hence the exit of people with a high degree of risk aversion from the market, as a result the probability of inefficiency in the insurance market increases. By knowing the elasticities of insurance demand and measuring the welfare effects of increasing premiums, insurers can prevent this occurrence by adopting appropriate policies. The present study has examined this issue regarding personal insurances using the almost ideal demand system method during the period of 2012-2015. Marshallian and income elasticities indicate gross weak relationships between personal insurances, as well as the luxury of life insurance and the necessity of supplementary medical and accident insurance. The elasticity of Hicks and Allen also indicated the existence of a weak net substitution relationship between personal insurances and a stronger relationship between life and accident insurances. Based on the criteria of equivalent changes and compensatory changes, with the aim of reducing inefficiency, the insurer can, instead of increasing the premium, make one-time receipts from people with low risk aversion or, in case of an increase, compensatory payments to people with high risk aversion. The figures received in the first approach are far less than the figures paid in the second approach.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Individual Insurances
  • Almost Ideal Demand System
  • Seemingly Unrelated Regression
  • Welfare Changes
  • Risk and Uncertainly

نامه به سردبیر


سردبیر نشریه پژوهشنامه بیمه، هرگونه پیشنهاد و انتقاد دیگر نویسندگان و خوانندگان را در خصوص نقد و بررسی این مقاله مندرج در سامانه نشریه را ظرف مدت 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.
توجه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:
[1] نامه هایی که شامل گزارش آماری، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه پردازی ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب همراه باشد، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد.
[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود.
[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد.
[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند.
[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود.
[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.
[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.


 

CAPTCHA Image