نوع مقاله : مقاله علمی
نویسندگان
1 گروه پژوهشی عمومی بیمه، پژوهشکده بیمه، تهران، ایران
2 گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه تهران، معاون فنی شرکت بیمه دی، تهران، ایران
3 گروه اقتصاد سلامت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
4 گروه اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده
ﻫﺪف: این مقاله، نحوه تأثیر فرهنگ ریسک بر عملکرد مدیریت ریسک در شرکت‌های بیمه ارائه‌کننده بیمه درمان تکمیلی را از دو منظر اقتصاد نئوکلاسیک و مدیریت ریسک بنگاه مورد بررسی قرار می‌دهد.
روش ﺷﻨﺎﺳﯽ: فرایند سلسله مراتبی (AHP)
ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: در این مقاله اصول ده‌گانه مدیریت ریسک و چهار فرهنگ مبتنی بر تئوری عقلانیت متکثر ارائه شد و عقاید و اصول اقتصاد نئوکلاسیک و مدیریت ریسک بنگاه برای شرکت‌های بیمه ارائه‌کننده رشته بیمه درمان تکمیلی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که اصول «مدیریت ریسک بنگاه» با وزن 1/62 درصد نسبت به «اقتصاد نئوکلاسیک» با وزن 9/37 بالاترین رتبه را نسبت به هدف کلی بدست آورده است. همچنین معیارهای «اشتهای ریسک» و «تفکیک اقدامات و مدیریت ریسک» در انتخاب مدیریت ریسک بنگاه بیشترین وزن را نسبت به دیگر معیارها کسب کردند.
ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: براساس یافته‌های پژوهش این نتیجه حاصل می‌شود که مبانی فرهنگ ریسک با اصول مدیریت ریسک بنگاه سازگارتر است ولی این بدان معنا نیست که اصول مدیریت ریسک بنگاه و اقتصاد نئوکلاسیک نمی‌توانند به صورت همزمان در یک شرکت مورد استفاده کارا قرار گیرند. بلکه شرکت‌های بیمه ترکیبی از این دو اصل را انتخاب می‌کنند. به عبارت دیگر شرکت‌های بیمه ترکیب مختلفی از چهار رویکرد مبتنی بر تئوری عقلانیت متکثر را انتخاب می‌کنند. همچنین با توجه به اینکه نگرش بیمه مرکزی نسبت به راهبرد ریسک دارای اثراتی بر فرهنگ ریسک شرکت‌های بیمه می‌باشد توصیه می‌شود بیمه مرکزی در این زمینه نگرش بهینه‌ای را با توجه به شرایط و اقتضائات صنعت بیمه کشور اتخاذ کند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The contrast between enterprise risk management and neoclassical economics in insurance companies with a focus on supplemental health insurance
نویسندگان [English]
- M. Aalaei 1
- M.M. Azizi Amiri 2
- F. Khalighi 3
- M.S. Askari 4
1 Member of the scientific faculty of Insurance Research Institute, Assistant Professor of General Insurance Research Group, Tehran, Iran
2 Department of Business Management, University of Tehran, Technical Vice President of Di Insurance Company, Tehran, Iran
3 Department of Health Economics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
4 Department of Health Economics, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]
Purpose: This article examines the effect of risk culture on risk management performance in insurance companies providing supplementary medical insurance from two perspectives of neoclassical economics and enterprise risk management.
Methodology: Hierarchical Process (AHP)
Findings: In this article, the ten principles of risk management and four cultures based on multiple rationality theory were presented, and the ideas and principles of neoclassical economics and enterprise risk management for insurance companies providing supplementary medical insurance were examined. The findings of this research show that the principles of "enterprise risk management" with a weight of 62.1 percent compared to "neoclassical economics" with a weight of 37.9 percent have obtained the highest rank in relation to the overall goal. Also, the criteria of "risk appetite" and "separation of actions and risk management" gained the most weight in choosing the company's risk management compared to other criteria.
Conclusion: Based on the findings of the research, it is concluded that the principles of risk culture are more compatible with the principles of enterprise risk management, but this does not mean that the principles of enterprise risk management and neoclassical economics cannot be effectively used simultaneously in a company. Rather, insurance companies choose a combination of these two principles. In other words, insurance companies choose different combinations of four approaches based on multiple rationality theory. Also, considering that the attitude of Central Insurance towards risk strategy has effects on the risk culture of insurance companies, it is recommended that Central Insurance adopt an optimal attitude in this field according to the conditions and requirements of the country's insurance industry.
کلیدواژه‌ها [English]
- Insurance
- Risk culture
- Enterprise risk management
- Neoclassical economics
- Analytic hierarchy process
- ایزدپناهی، ساره. (1388). رابطه فنون مدیریت ریسک بنگاه در حوزه ریسک‌های مالی و عملیاتی با خلق ارزش در شرکت‌های بیمه ایرانی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی.
- برایان اسنودان ، هوارد آر. وین. (2005). اقتصاد کلان نوین (منشأ، سیر تحول و وضعیت فعلی). خلیلی عراقی، منصور و سوری، علی. تهران، انتشارات سمت. 1398، چاپ ششم.
- حبیبی، آرش. ایزدیار، صدیقه و سرافرازی، اعظم. (1393). تصمیم‌گیری چندمعیاره فازی. نشر سیمای دانش، چاپ اول.
- شهریار، بهنام و صیادزاده، علی. (1396). طراحی الگوی استقرار مدیریت ریسک بنگاه (ERM) در شرکت‌های بیمه. طرح پژوهشی شماره 87، پژوهشکده بیمه.
- دهقانی، علی و شهریار، بهنام. (1397). الگوی پیشنهادی مدیریت ریسک بنگاه در شرکت‌های بیمه. پژوهشنامه بیمه، 33(1):22-1.
- کاردگر, ابراهیم و مظهری موسوی، سید ابراهیم. (۱۳۹۶). بررسی تاثیر مدیریت ریسک شرکتی بر عملکرد عملیاتی در شرکت های بیمه ای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. بیست و چهارمین همایش ملی بیمه و توسعه، تهران.
- کمیتۀ حامی سازمان‌های کمیسیون تردوی. (2017). مدیریت ریسک بنگاه، یکپارچه سازی با راهبرد و عملکرد. فروغ نژاد، حیدر و احمدی، شاهین، انتشارات بورس، 1398، چاپ اول.
- کردبچه، حمید و احمدی، زهرا. (1396). بررسی اثر نوسانات نرخ ارز بر شاخص‌های قیمت بهداشت و درمان. فصلنامه مدیریت بهداشت و درمان، 8(4):27-17.
- ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻃﺮح و ﺗﻮﺳﻌﮥ دﻓﺘﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی و اﻣﻮر ﻓﻨﯽ، ادارة ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎی آﻣﺎری. (1398). سالنامه آماری 1397 صنعت بیمه، تهران: بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران.
- Acharyya, M. & Johnson, J.E.V. (2006). Investigating the development of enterprise risk management in the insurance industry: An empirical study of four major European insurers. The Geneva Papers on Risk and Insurance, Special Issue: 55-80.
- Douglas, M. & Wildavsky, A. (1982). Risk and culture: an essay on the selection of technical and environmental dangers. Berkeley, University of California Press.
- Financial Stability Forum (2008). Observations on risk management practices during the recent market turbulence. Senior Supervisors Group.
- Hoyt, R. & Liebenberg A. (2011). The value of enterprise risk management. Journal of Risk and Insurance, 78(4): 795-822.
- Ingram. D., Underwood, A. & Thompson, M. (2014). Risk culture, neoclassical economics and enterprise risk management. Intelligent Risk, December: 22-40.
- Lechner, P. & Gatzert, N. (2018). Determinants and value of enterprise risk management: empirical evidence from Germany. The European Journal of Finance, 24: 867–887.
- Roschmann, A. (2014). Risk Culture: what it is and how it affects an insurer's risk management. Working Papers on Risk Management and Insurance, Institute of insurance economics, University of St. Gallen, 142.
- S&P’s Insurance Criteria. (2005). Evaluating the enterprise risk management practices of insurance companies. Retrieved from
https://www.actuaries.org.uk/system/files/field/document/insurancecriteria.pdf available in 3/21/2020.
- Underwood, A., Thompson, M. & Ingram, D. (2014). Risk attitudes among insurance company management and implications for forming a Risk Culture. Intelligent risk, August: 44-53.
- Walker, D. (2009). A review of corporate governance in UK banks and other financial entities: final recommendations. Consultative Document, 26 November.
)
نامه به سردبیر
سردبیر نشریه پژوهشنامه بیمه، هرگونه پیشنهاد و انتقاد دیگر نویسندگان و خوانندگان را در خصوص نقد و بررسی این مقاله مندرج در سامانه نشریه را ظرف مدت 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.
توجه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:
[1] نامه هایی که شامل گزارش آماری، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه پردازی ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب همراه باشد، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد.
[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود.
[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد.
[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند.
[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود.
[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.
[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.
ارسال نظر در مورد این مقاله