فصلنامه علمی

نوع مقاله : مقاله علمی

نویسندگان

گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

چکیده

هدف: در مطالعه حاضر، نظریه اختصاص تغلیظ دیه به قتل­های عمدی، به عنوان یکی از دیدگاههای فقهی و حقوقی نوین در مسأله تغلیظ دیه در تمامی انواع قتل و از جمله قتل­های ناشی از حوادث رانندگی معرفی شده و تأثیر آن بر میزان تعهدات قانونی شرکت­های فعال در حوزه بیمه اشخاص ثالث مورد بررسی قرار گرفته است؛ با این هدف که الهام­بخش نهاد قانونگذاری در اصلاح قوانین و مقررات مربوط قرار گیرد.
روش­‌شناسی: پژوهش حاضر با استفاده از شیوه توصیفی-تحلیلی و از طریق کاوش و جستجو در منابع کتابخانه­ای شامل قوانین، کتب فقهی و حقوقی، مقالات و سایر پایگاه­های داده­ای مرتبط، انجام شده است.
یافته‌­ها: اصل تغلیظ دیه قتل در ماههای حرام مورد اتفاق فقهای اسلامی است، اما در خصوص دامنه شمول آن نسبت به تمامی انواع قتل و نیز نسبت به جنایات مادون قتل اختلاف نظراتی وجود دارد که در این میان، قانون مجازات اسلامی نظریه تعمیم تغلیظ دیه بر همه اقسام قتل را مورد پذیرش قرار داده است. لکن دستاورد نوآورانه پژوهش حاضر نشان می­دهد که از منظر فقه امامیه و حقوق کیفری، دلایل و مستندات متعددی برای اختصاص حکم تغلیظ به قتل­های عمدی وجود دارد که شایسته است مورد توجه قانونگذار به ویژه در صنعت بیمه قرار گیرد.
نتیجه­‌گیری: پذیرش نظریه اختصاص تغلیظ دیه به قتل­های عمدی، از یک سو با شرایط و مقتضیات کنونی جامعه ایران سازگاری بیشتری دارد و از سوی دیگر باعث کاهش قابل توجه تعهدات قانونی شرکت­های ارائه­کننده بیمه اشخاص ثالث خواهد بود که میزان آن معادل ریالی دیه یک مرد مسلمان در ماههای حرام می­باشد؛ زیرا با لحاظ کردن نظریه فوق­الذکر در قوانین مربوط، تغلیظ دیه در جنایات شبه عمد ناشی از سوانح رانندگی، سالبه به انتفای موضوع بوده و در نتیجه آن، بسیاری از مشکلات مربوط به مطالبه دیات مازاد بر سقف تعهد بیمه­گران نیز مرتفع خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Meta-legal critique of the commitment to pay aggravated blood money in accidents caused by terrestrial motor vehicles

نویسندگان [English]

  • M.A. Bozorgmehr
  • H. Saberi

Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Shahid Motahari Faculty of Theology and Islamic Studies, Ferdowsi University, Mashhad, Iran

چکیده [English]

Purpose: In the present study, the theory of allocating ransom to intentional murders is introduced as one of the new jurisprudential and legal perspectives on the issue of concentration of ransom in all types of murders, including those caused by traffic accidents, and its effect on the amount of legal obligations of companies active in the field of third-party insurance is investigated; with the aim of inspiring the legislative body to amend the relevant laws and regulations.
Methodology: Descriptive-analytical method and research and search in library sources including laws, jurisprudence and legal books, articles and other relevant databases have been used to examine the research topic.
Findings: The principle of concentration of murder payment in the forbidden months is agreed upon by Islamic jurists. However, there are differences of opinion regarding the scope of its inclusion in relation to all types of murder as well as non-homicide crimes. However, the innovative achievement of the present research shows that from the perspective of Imami jurisprudence and criminal law, there are several reasons and documents for assigning the sentence of concentration to intentional murders, which deserves the attention of the legislator, especially in the insurance industry.
Conclusion: Accepting the theory of allocating money to intentional murders, on the one hand, is more compatible with the current conditions and requirements of Iranian society. On the other hand, it will significantly reduce the legal obligations of third-party insurance companies, the amount of which is equivalent to the riyals of a Muslim man's dowry during the forbidden months; Because with regard to the above-mentioned theory in the relevant laws, the concentration of payment in quasi-intentional crimes caused by driving accidents is detrimental to the end of the issue and as a result, many problems related to the demand for payment in excess of the limit of the insurers' obligation will be solved.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Transcendental Criticism
  • Exacerbated wergild
  • Prohibited Month
  • Quasi-Deliberate Crimes
  • Third Party Insurance
ابن منظور، ابوالفضل جمال‌الدین محمد بن مکرم. (1414ق). لسان‌العرب. بیروت: دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع - دار صادر.
انصاری، قدرت الله و همکاران. (1385). تعزیرات از دیدگاه فقه و حقوق جزا. قم: پژوهشگاه علوم وفرهنگ اسلام، چاپ اول.
باقری، احمد و همکاران. (1389). تغلیظ دیه و مسئولیت بیت المال. فقهومبانیحقوقاسلامی، 43(2):  65-49.
بای، حسینعلی. (1383). قلمرو مسؤولیت بیت‌المال در پرداخت دیه. حقوق اسلامی، 1(3): 102-71.
جعفری لنگرودی، محمدجعفر. (1368). ترمینولوژی حقوق. تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ ششم.
حاج زاده، هادی. (1394). فتوای معیار در قانون‌‌گذاری در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران (نگاهی دوباره به مفهوم اعلمیت در منظومه فقه حکومتی شیعه). مطالعاتاسلامی:  فقهواصول، 47(102): 87-59.
حسینی، سیدمحمد. (1378). حدود تعزیرات (قلمرو، انواع، احکام). فصلنامه‌ حقوق، 38(1): 145-125.
حیدری، عباسعلی و صابریان، علیرضا. (1387). نقد و تحلیل فقهی بر تغلیظ دیه در ماه‌های حرام. تخصصی فقه و تاریخ تمدن، 4(15): 52-31.
دهخدا، علی اکبر. (1340). لغت‌‌نامه دهخدا. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
سلیمی پور، عبدالوهاب. (1390). کیفیت تغلیظ دیه در فقه اسلامی. مطالعات تقریب مذاهب اسلامی، 6(25): 41- 31.
شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن. (1365). ‌تهذیب‌الاحکام فی شرح المقنعه. تهران: دارالکتب‌الإسلامیة‌، چاپ چهارم‌.
علمی سولا، محمدرضا. (1391). واکاوی نظریه محقق خراسانی در افزودن مقدمه چهارم به مقدمات حکمت. مطالعات اسلامی: فقه و اصول، 44(91): 52-39.
فاضل هندى، محمد بن حسن اصفهانى. (1416ق). کشف اللثام و الإبهام عن قواعد الأحکام. قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
فلچر، جورج پی. (1384). مفاهیم بنیادین حقوق کیفری. ترجمه‌ سید مهدی سیدزاده ثانی، مشهد: نشر دانشگاه علوم اسلامی رضوی، چاپ اول.
فیاضی، مسعود. (1393). تفاوت تنقیح مناط و الغای خصوصیت با قیاس. حقوق اسلامی، 11(42): 117-97.
قبله‌ای خویی، خلیل. (1380). قواعدفقه: بخش جزاء. تهران: انتشارات سمت، چاپ اول.
محمودی جانکی، فیروز. (1378). قاعده درء و تطبیق آن با تفسیر شک به نفع متهم در حقوق موضوعه. پژوهش‌‌های حقوق اسلامی، 9(36): 56- 30.
مرعشی شوشتری، سید محمدحسن. (1387). دیدگاه‌های نو در حقوق کیفری اسلام. جلد دوم، تهران: نشر میزان، چاپ چهارم.
مسجدسرایی، حمید. (1382). تغلیظ دیه (تحلیل فقهی- حقوقی ماده 299 ق.م.ا ). الهیات و معارف اسلامی (مطالعات اسلامی)، 16(61): 162- 135.
منتظرى نجف‌‌آبادی، حسینعلى. (1429ق). مجازات‌هاى اسلامى و حقوق بشر. قم: ارغوان دانش.
مؤذن زادگان، حسنعلی و غلامعلی‌زاده، حسن. (1388). بررسی تحلیلی جایگاه تفسیر شک به نفع متهم در حقوق کیفری. پژوهش‌‌های حقوق کیفری، 10(30): 159-141.
میرمحمد صادقی، حسین. (1392). حقوق کیفری اختصاصی: جلد اول: جرائم علیه اشخاص. تهران: نشر میزان، چاپ بیست و نهم.
میرمدرس، سید موسی. (1392). مفهوم و ماهیت دیه از منظر فقه و حقوق اسلامی. کاوشی نو در فقه، 20(77): 52- 24.
نجفى، محمد حسن. (1404ق). جواهرالکلام فی شرح شرائع‌الإسلام. جلد بیست و هشتم، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
هاشمی شاهرودی، سیدمحمود و همکاران. (1426ق). فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام. قم: مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى بر مذهب اهل بیت علیهم السلام.
هاشمى شاهرودى، سید محمود. (1422ق). معجم فقه‌الجواهر. الطبعة‌الثانیة، قم: مؤسّسة دائرة‌المعارف‌الفقه‌الاسلامى.
Birds, J. (2010). Birds’ modern insurancelaw. Sweet & Maxwell, London, 8thedition.
Kimball, S. L. & Davis, D. A. (1962). The extension of insurance subrogation. Michigan Law Review, 60(7): 841- 872.
Mahfuz, M. (2012). A research to develop english insurance law to accommodate Islamic principles. PHD thesis in The University of Manchester.        

نامه به سردبیر


سردبیر نشریه پژوهشنامه بیمه، هرگونه پیشنهاد و انتقاد دیگر نویسندگان و خوانندگان را در خصوص نقد و بررسی این مقاله مندرج در سامانه نشریه را ظرف مدت 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.
توجه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:
[1] نامه هایی که شامل گزارش آماری، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه پردازی ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب همراه باشد، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد.
[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود.
[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد.
[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند.
[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود.
[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.
[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.


 

CAPTCHA Image