فصلنامه علمی

نوع مقاله : مقاله علمی

نویسندگان

1 گروه حقوق خصوصی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، آذربایجان شرقی، ایران

2 دانشگاه آزاد واحد ارومیه، آذربایجان غربی، ایران

چکیده

هدف: هدف اساسی تحقیق این است  که تعهد افشای  بیمه‌گذار، مبنا و قلمرو آن  را در مرحله پیش قراردادی در دو نظام حقوقی ایران و انگلیس مورد مطالعه قرار دهد.
روش شناسی:روشی که در تحقیق به کار گرفته شده است روش توصیفی و تحلیلی است که در بستر مطالعه تطبیقی بین حقوق ایران و حقوق انگلیس خصوصاً قانون جدید بیمه انگلیس مصوب  2015 انجام شده است.
یافته‌ها:در بیمه به عنوان یک قرارداد با حداکثر حسن نیت تعهدات متقابلی بر عهده طرفین خصوصاً بیمه‌گذار پیش‌بینی شده است. یکی از مهمترین تعهدات پیش قراردادی بیمه‌گذار تعهد به دادن اطلاعات است؛ بیمه‌گذار نه تنها باید از اظهار خلاف واقع امتناع ورزد، بلکه لازم است اطلاعات لازم و اساسی را در اختیار بیمه‌گر قرار دهد تا وی بتواند به اتخاذ تصمیم آگاهانه در پذیرش اصل ریسک و تعیین شرایط آن نائل شود. با این که در تعهد بیمه‌گذار مبنی بر افشای اطلاعات در مرحله پیش قراردادی اختلاف نظری نیست، لیکن در مقام عمل به خصوص در حقوق ایران در خصوص گستره این تعهد، مبنا و آثار آن اختلافاتی وجود دارد که باعث شده است فواید ضرورت افشای اطلاعات تقلیل یابد. بنابراین پیشنهاد می‌شود قانون‌گذار به صراحت در خصوص مبنا و گستره تعهد افشای پیش قراردادی بیمه‌گذار وضع قاعده کند. 
نتیجه‌گیری:ارائه دقیق اطلاعات پیش از انعقاد قرارداد می‌تواند به پیش‌بینی‌پذیری خطرات بیمه‌ای و تعیین حق بیمه متناسب با آن از طرف بیمه‌گر کمک کند. لیکن این تعهد بی‌قید و شرط  نیست و محدودیت‌هایی چون اعراض، عدم آگاهی و ... بر آن بار می‌شود و به لحاظ ضمانت اجرای حقوقی نیز نقض این تعهد می‌تواند حسب مورد به بطلان، فسخ و همچنین طرح دعوای مسئولیت مدنی منتهی شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Obligation of pre-contractual disclosure of the policyholder in Iranian and English law

نویسندگان [English]

  • M. Hajipour 1
  • Y. Molaei 2

1 Department of Private Law, Shahid Madani University of Azerbaijan, Tabriz, East Azerbaijan, Iran

2 Azad University, Urmia Branch, West Azarbaijan, Iran

چکیده [English]

Purpose: The basic purpose of the research is to study the obligation to disclose the policyholder, its basis and territory in the pre-contractual stage in the two legal systems of Iran and England.
Methodology: The method used in the research is a descriptive and analytical method that was carried out in the context of a comparative study between Iranian law and English law, especially the new British insurance law approved in 2015.
Findings: In insurance as a contract with maximum good faith, mutual obligations are foreseen for the parties, especially the insured. One of the most important pre-contractual obligations of the insured is the obligation to provide information; The insured must not only refuse to make false statements, but it is also necessary to provide the insurer with the necessary and essential information so that he can make an informed decision in accepting the principle of risk and determining its conditions. Although there is no difference of opinion in the obligation of the insured to disclose information in the pre-contractual stage, but in practice, especially in Iranian law, there are differences regarding the extent of this obligation, its basis, and its effects, which has reduced the benefits of the necessity of information disclosure. Therefore, it is suggested that the legislator clearly establish a rule regarding the basis and scope of the pre-contractual disclosure obligation of the insured.
Conclusion: Providing accurate information before concluding the contract can help predict the insurance risks and determine the insurance premium accordingly. But this obligation is not unconditional, and restrictions such as objections, lack of knowledge, etc. are imposed on it, and in terms of the guarantee of legal enforcement, the violation of this obligation can lead to invalidation, termination, as well as filing a civil liability lawsuit, depending on the case.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Insurance
  • Disclosure
  • Pre-contarctual
  • Origin
  • Breach
ایزانلو، محسن (1387). نقد و تحلیل قانون جدید بیمه اجباری. فصلنامه حقوق. دوره (4)38. صص 56-37.
بابایی، ایرج(1394). حقوق مسؤولیت مدنی و الزامات خارج از قرارداد. تهران: نشر میزان. چاپ نخست.
بادینی، حسن (1384). فلسفه مسؤولیت مدنی. تهران: شرکت سهامی انتشار. چاپ نخست.
خدابخشی، عبداله (1388). حضور بیمه گر و صندوق تأمین خسارت های بدنی در دعوی مسؤولیت مدنی. فصلنامه صنعت بیمه. (3 و 4)24. شماره مسلسل 95 و 96. صص 260-211.
خدابخشی، عبدالله (1396). حقوق بیمه و مسؤولیت مدنی. تهران: شرکت سهامی انتشار. چاپ دوم.
صفایی، حسین و حبیب الله رحیمی (1393). مسؤولیت مدنی (الزامات خارج از قرارداد). تهران: سمت. چاپ نهم.
صفایی، حسین و حبیب الله رحیمی (1395). مسؤولیت مدنی (الزامات خارج از قرارداد). تهران: سمت. چاپ نهم.
قاسم­زاده، مرتضی (1388). الزام­ها و مسؤولیت مدنی بدون قرارداد. تهران: میزان. چاپ هفتم.
محمود صالحی، جان­علی (1383). حقوق زیان­دیدگان و بیمه شخص ثالث. انتشارات دانشگاه تهران. چاپ دوم.
منابع
european parliament (2015). the policy on gender equality in france retrieved from https://www.europarl.europa.eu/regdata/etudes/idan/2015/510024/ipol. ida (2015)510024.en .pdfavailable in 20/12/2020.
cannarsa, m, (2002), compensation for personal injury in france, research and teaching assistant, université jean moulin-lyon 3 (france).
cohen, a, rajeev, h (2004), the effects of automobile insurance and accident liability laws on traffic FATALITIES, THE journal of law and economics, university of chicago press, 47(2), pp 357-393.
chiongson, r, d desai, t marchiori, and m wool COC, (2011) role of law and justice in achieving gender eqality, background paper for the world development report 2012.
eke, a.a.s. (2015) compensation of the driver as a motor accident victim in cameroon: a critical appraisal of the cima code. open journal of social sciences. 3(8). pp 144-161.
morlet, l)2003). l’influence de l’assurance accidents corporels sur le droit prive de l’indemnisation. phd thesis. universite du mans.
pimbert, agnes. les assurances directes- rapport francais ancais. maitre de conferences a l’universite de poitiers. equipe de recherche en droit prive (ea 1230). retrieved from http://docplayer.fr/ 1157940-les assurances –directes –rapport français. html.
slettvold, g (2015). a critical analysis of gender discriminatory practices in insurance law in the uk. equality at all costs? uk law student review. 3(1). pp 16-36.
woolf, l (2005). rights and obligations of the insured, primary insurer and excess insurers in large loss cases. ederation of defense and corporate counsel. annual meeting. plenary session.
ACPR BANQUE DE FRANCE (2018) QUE DEVEZ-VOUS SAVOIR AVANT DE SOUSCRIRE UNE ASSURANCE AUTOMBILE ? L’ASSURANCE PERSONNELLE DU CONDUCTEUR. RETRIEVED FROM HTTPS://WWW.SERVICE PUBLIC.FR/PARTICULIERS/VOSDROITS/F31258AVAILABLE IN 20/12/2020.
 
 

نامه به سردبیر


سردبیر نشریه پژوهشنامه بیمه، هرگونه پیشنهاد و انتقاد دیگر نویسندگان و خوانندگان را در خصوص نقد و بررسی این مقاله مندرج در سامانه نشریه را ظرف مدت 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.
توجه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:
[1] نامه هایی که شامل گزارش آماری، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه پردازی ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب همراه باشد، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد.
[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود.
[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد.
[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند.
[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود.
[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.
[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.


 

CAPTCHA Image