فصلنامه علمی

نوع مقاله : مقاله علمی

نویسندگان

گروه مدیریت و حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری، موسسه آموزش عالی بصیر، آبیک، ایران

چکیده

هدف‌: ‌این پژوهش با هدف بررسی نقش حسابرسی داخلی در مدیریت ریسک جامع در شرکت ­های بیمه کشور انجام شده است.
روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف ‌کاربردی، از نظر اجراء ‌توصیفی و از نظر جمع‌آوری داده ­ها پیمایشی است که از ‌ابزار پرسشنامه­ استفاده نموده که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل ‌350 نفر از مدیران ارشد واحد­های امور مالی، حسابرسی داخلی و ریسک شرکت­ های بیمه بود که تعداد 138 نفر با استفاده از فرمول کوکران به­ عنوان حجم نمونه تعیین شد.‌ داده­ های جمع ­آوری شده نیز در نرم افزار اکسل طبقه بندی و با نرم افزار اس‌پی‌اس‌اس تحلیل شده است.
یافته ­ها: نتایج نشان داد ‌حسابرسی داخلی بر مدیریت ریسک جامع شرکت­ های بیمه در ایران تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین، متغیر­های کنترلی حمایت مدیران ارشد، آموزش و فرهنگ سازمانی نیز ‌بر مدیریت ریسک جامع تأثیر معنا­­داری دارند. اما، متغیر فناوری فاقد تأثیر معنا­­داری بر مدیریت ریسک جامع در شرکت ­های بیمه است.
نتیجه‌گیری: ‌از دیدگاه افراد حرف ه­ای ‌حسابرسی داخلی بر ‌مدیریت ریسک جامع در شرکت­ های بیمه کشور تأثیر مثبت و معناداری دارد که ‌‌باید در ‌شرکت­ های یادشده مورد توجه قرار گیرد.
 
طبقه ­بندی موضوعی: G24، G34‌، G22.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The role of internal auditing in enterprise risk management (ERM): insurance companies in Iran

نویسندگان [English]

  • M. Rezakhani
  • F. Dadbeh

Department of management and accounting, Faculty of management and accounting, Basir institute of higher education, Abyek, Iran

چکیده [English]

Objective: This study aimed to investigate the role of internal audit in comprehensive risk management (CRM) of Iranian insurance companies and to find out whether internal audit affects the comprehensive risk management in these companies.
Methodology: This study is an applied study in terms of its objectives, a descriptive study in terms of research design, and a survey study in terms of data collection method. Data was collected using a questionnaire whose validity and reliability were confirmed through statistical tests. The collected data was analyzed using the Excel spreadsheet and SPSS software. The research population included about 350 senior managers working in the finance, internal audit, and risk divisions of insurance companies in 2019. The sample size was 138 based on the Cochran sample size formula.
Results: The findings of this study indicated the normality of comprehensive risk management as a dependent variable and the significance of senior managers’ support, training, and organizational culture as control variables. Also, the technology was found to be insignificant in the model analysis.
Conclusion: The insights from this study suggest that from the perspective of professionals, internal auditing has a positive and significant effect on comprehensive risk management in insurance companies in Iran.
JEL Classification: G22, G34, G24.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Internal Audit
  • Insurance Company
  • Comprehensive Risk Management
آژنگ احمد و عظیمی عابد، (1394). بررسی نقش حسابرسان داخلی در مدیریت ریسک. ‌فصلنامه حسابرسی، نظریه و عمل، 2(3): 18-‏1.
پورحیدری امید و رضایی امید. (1391). بررسی عوامل موثر بر ارزش افزوده حسابرسی داخلی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران.‎ فصلنامه ‌تحقیقات حسابداری و حسابرسی، 4(14): 23-1.
پورسعید، عباس و محمدی‌پور، رحمت‌اله. (1398). امکان‌سنجی استقرار نظام حسابرسی داخلی مبتنی بر ریسک در دانشگاه آزاد اسلامی کشور. پژوهش‌های حسابداری مالی وحسابرسی، ‌11(41): 262-229.
توکل‌نیا، اسماعیل.، شاکری، ماهرخ و موسوی شیری، محمود. (1392). مشارکت حسابرسان داخلی در مدیریت ریسک بنگاه.‎ فصلنامه ‌دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، 2(7): 47-29.
جوکار، سهیلا و قراخانلو، معصومه. (1393). بررسی نقش حسابرسی در صنعت بیمه. اولین همایش ملی دستاوردهای نوین در علوم مدیریت و حسابداری، تهران: موسسه آموزش عالی صنعت، معدن و تجارت، 30 بهمن‌ماه. 
جهانبانی، مصطفی و باقرپور ولاشانی، محمدعلی. (1389). حسابرسی داخلی، ابزاری مدرن در خدمت مدیریت ریسک.‎ ‌حسابدار رسمی، ‌21‌: 40-33.
حاجیها، زهره.، اورادی، جواد و صالح آبادی، مهری. (1396). ضعف در کنترل‌های داخلی و تأخیر گزارش حسابرسی. فصلنامه حسابداری مالی، 9(33): 96-78. ‌
حاجی زاده، ابراهیم و اصغری محمد. (1390). روش‌های و تحلیل‌های آماری با نگاه به روش تحقیق در علوم زیستی و بهداشتی. تهران، انتشارات جهاد دانشگاهی، چاپ اول.
دهقانی، علی و شهریاری، بهنام. (1397). الگوی پیشنهادی مدیریت ریسک بنگاه در شرکت-های بیمه. پژوهشنامه‌ بیمه، ‌33(1): 22-1.‌
فتحی عبدالهی، احمد و آقایی، محمدعلی. (1396). بررسی اثربخشی حسابرسی داخلی در عملکرد مدیریت ریسک و کنترل سازمان‌های دولتی. فصلنامه ‌مدیریت سازمان‌های دولتی، ‌5(3): 96-83.‎
فندرسکی، علی و صفری گرایلی، مهدی. (1397). اثربخشی کنترل‌های داخلی و ریسک سقوط قیمت سهام. پژوهش‌های حسابداری مالی و حسابرسی، ‌10(38): 186-169.
قادری، کاوه.، قادری، صلاح‌الدین و قادری سامان. (1397). تأثیر عامل رفتاری اطمینان بیش از حد مدیران بر اثربخشی مدیریت ریسک. پژوهش‌های حسابداری مالی و حسابرسی، ‌10(37): 272-243.
محمدپور، مسعود و شهرابی و شاهرخ. (1393). بازاندیشی حسابرسی داخلی. تهران، انتشارات ترمه، چاپ اول. 

Bailey, J. A. (2007). Best practices for internal auditor independence. Internal Auditing-Boston-Warren Gorhan and Lamont Incorporated-, 22(2): 34.
Baker, T. & Mathews, E. (2009). International association of insurance Supervisors. Handbook of Transnational Economic Governance Regimes, 377-384.
Castanheira, N., Lima Rodrigues, L. & Craig, R. (2009). Factors associated with the adoption of risk-based internal auditing. Managerial Auditing Journal, 25(1): 79-98.
Coso, I. I. (2004). Enterprise risk management-integrated framework. Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission, 2.
Chen, J., Chan, k. C., Dong, W. & Zhang, F. (2017). Internal control and stock price crash risk: Evidence from China. European Accounting Review, 26(1): 125-152.
De Zwaan L., Stewart J. D. & Subramaniam, N. (2011). Internal audit involvement in enterpriserisk management. Managerial Auditing Journal, 26(7): 586 – 604.
Fonseca. A. D. R., Jorge, S. & Nascimento, C. (2020). The role of internal auditing in promoting accountability in higher education institutions. Journal of Public Administration, 54(2): 243-265.
Hofstede, G., Hofstede, G. J., Minkov, M. & Simonetti, A. P. (2014). Culture e organizzazioni,Valori e strategie per operare efficacemente in contesti internazionali. https://www.francoangeli.it/Ricerca/scheda_libro.aspx?Id= 22196.
Fraser, I. & Henry, W. (2007). Embedding risk management: Structures and approaches. Managerial Auditing Journal, 22(4): 392-409.
Mahlberg, B. & Url, T. (2010). Single Market effects on productivity in the German insurance industry. Journal of Banking & Finance, 34(7): 1540-1548.
Nyamwaya, N. K. (2016). Analysis of the role of internal audit in enterprise risk management (ERM) in insurance companies in Kenya. University Of Nairobi, http://hdl.handle.net/11295/100395.
Sarens, G. & De Beelde, I. (2006). Internal auditors perception about their role in risk management: A comparison between US and Belgian companies. Managerial Auditing Journal, 21(1), 63-80.
Treven, S. (2003). International training: The training of managers for assignment abroad. Eeducation & Training, 45(8/9): 550-557. 
Walker, P. L., Shenkir, W. G. & Barton, T. L. (2003). Enterprise risk management: Putting it all together. https://www.amazon.com/Enterprise-Risk-Management-Pulling-Together/dp/0894134906.
Wendt, J. & Lindnér, A. (2013). Implementing enterprise risk management in Swedish corporations: A study of incentives and obstacles. http://lup.lub.lu.se/student-papers/record/3971827.

نامه به سردبیر


سردبیر نشریه پژوهشنامه بیمه، هرگونه پیشنهاد و انتقاد دیگر نویسندگان و خوانندگان را در خصوص نقد و بررسی این مقاله مندرج در سامانه نشریه را ظرف مدت 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.
توجه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:
[1] نامه هایی که شامل گزارش آماری، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه پردازی ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب همراه باشد، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد.
[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود.
[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد.
[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند.
[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود.
[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.
[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.


 

CAPTCHA Image