ارزیابی خسارت در رشته های بیمه
صدیقه شمس؛ مریم اثنی عشری؛ محبوبه پیاده کوهسار
چکیده
پیشینه و اهداف: برآورد ذخیرة خسارتهای معوق براساس پیشبینی مبلغ نهایی خسارت‌هایی است که هنوز تسویه نشده است و بیمهگر متعهد به پرداخت آن است. در رویکرد سطح خرد، میزان هر خسارت تسویه‌نشده به‌طور جداگانه برآورد می‌شود. در این راستا، مدت‌زمان تسویة هر خسارت متغیر مهمی است، زیرا تسویة خسارات بزرگ معمولا بیشتر طول می‌کشد ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: برآورد ذخیرة خسارتهای معوق براساس پیشبینی مبلغ نهایی خسارت‌هایی است که هنوز تسویه نشده است و بیمهگر متعهد به پرداخت آن است. در رویکرد سطح خرد، میزان هر خسارت تسویه‌نشده به‌طور جداگانه برآورد می‌شود. در این راستا، مدت‌زمان تسویة هر خسارت متغیر مهمی است، زیرا تسویة خسارات بزرگ معمولا بیشتر طول می‌کشد و ممکن است در دورة مالی مربوطه پرداخت نشود. تسویه نشدن مطالبات ممکن است به‌دلیل گزارش نشدن به‌موقع، حجم بالای پرونده‌ها و یا عوارض قانونی باشد. ازاین‌رو، ممکن است داده‌های سانسورشده نیز وجود داشته باشند. ما در این مقاله از رویکرد تابع مفصل برای مدل‌سازی ساختار وابستگی متغیرهای مدت‌زمان پرداخت خسارت و مبلغ خسارت، استفاده می‌کنیم.روش‌شناسی: در این تحقیق، با رویکرد سطح خرد، میزان هر خسارت تسویه‌نشده به‌طور جداگانه برآورد می‌شود. برای این منظور، مدت‌زمان تسویة هر خسارت به‌عنوان متغیر وابسته به میزان خسارت در نظر گرفته می‌شود. براساس مدل‌سازی ساختار وابستگی بین مبلغ خسارت و مدت تسویه با استفاده از تابع مفصل، و همچنین با استفاده از ویژگی‌های کلی خسارت‌ها به‌عنوان متغیرهای پیش‌بینی‌کننده، هر خسارت تسویه‌نشده برآورد می‌شود. مدل‌سازی جداگانة توزیع‌های حاشیه‌ای مبلغ خسارت و مدت تسویه براساس متغیرهای کمکی، رفتار تصادفی هریک از آنها را توضیح می‌دهد. در رویکرد تابع مفصل ساختار وابستگی متغیرها را می‌توان جدا از توزیع‌های حاشیه‌ای آنها در نظر گرفت. با انتخاب یا ساخت تابع مفصل قابل قبول و مناسب با ساختار وابستگی مبلغ خسارت و مدت‌زمان تسویة آن، و لحاظ کردن ویژگی‌های خاص و شرایط تورم، می‌توان میزان هرخسارت پرداخت‌نشده‌ای را با دقت بیشتری تخمین زد. در این تحقیق از شبیه‌سازی برای ارزیابی صحت برآورد و اعتبار مدل پیشنهادی استفاده می‌شود.یافته‌ها: روش پیشنهادی برای مجموعه داده‌های یکی از شرکت‌های بیمه مربوط به موارد اعلامی ناشی از مسئولیت حرفه‌ای کارفرما در ٨ سال که شامل مطالبات پرداخت‌نشده نیز هستند، اجرا می‌شود. برای ارزیابی خطای برآورد میزان ذخیرة معوق با این روش در این مجموعه داده، از بین داده‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که مبلغ خسارت آنها معلوم است و تسویه شده‌اند به تعداد 1000 بار نمونه‌گیری شده و هر بار تعدادی مشابه تعداد واقعی سانسورشده، مقادیر معلوم سانسور می‌شوند و ذخیرة معوق آنها برآورد می‌شود. سپس خطای برآورد با معیارهایی که در این مقاله آمده، محاسبه شده است. در نهایت مشاهده می‌شود که یافته‌ها ازدقت خوبی برخوردارند.نتیجه‌گیری: در مقاله دیده می‌شود که تابع مفصل انتخاب‌شده نتایج قابل قبولی برای برآورد ذخیرة خسارتهای معوق داشته است.
ارزیابی خسارت در رشته های بیمه
ایمان رئیسی وانانی؛ محمدتقی تقوی فرد؛ بابک سهرابی؛ مرتضی امیرحسینی
چکیده
پیشینه و اهداف: بیمة آتش‌سوزی نوعی بیمه است که از خسارت مالی به اموال محافظت می‌کند. معمولاً حوادثی مانند آتش‌سوزی، سرقت و خسارتهای مربوط به آب‌وهوا را پوشش می‌دهد و می‌تواند به جبران هزینه‌های تعمیر یا جایگزینی اموال آسیب‌دیده کمک کند. شرکت‌های بیمه و علاقه‌مندان به توسعة خدمات بیمة آتش‌سوزی به‌دنبال استفاده از روش‌های ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: بیمة آتش‌سوزی نوعی بیمه است که از خسارت مالی به اموال محافظت می‌کند. معمولاً حوادثی مانند آتش‌سوزی، سرقت و خسارتهای مربوط به آب‌وهوا را پوشش می‌دهد و می‌تواند به جبران هزینه‌های تعمیر یا جایگزینی اموال آسیب‌دیده کمک کند. شرکت‌های بیمه و علاقه‌مندان به توسعة خدمات بیمة آتش‌سوزی به‌دنبال استفاده از روش‌های تحلیلی مدرن برای تجزیهوتحلیل بیمه‌نامه‌ها، ارزیابی و پیشبینی خسارت احتمالی آنها برای مدیریت ریسک هستند. پیشبینی ادعای خسارت، معیاری حیاتی برای پیشبینی خسارتهای آتی در شرکت‌های بیمه است. براساس نظریة ریسک، پیشبینی خسارت عنصری مهم در کسب‌وکار بیمة آتش‌سوزی برای ارزیابی حداکثر خسارت احتمالی است.روش‌شناسی: در این پژوهش سه معیار پیشبینی خسارت (احتمال وقوع، شدت، زمان بروز) با تهیة مجموعه داده، یادگیری و مقایسة الگوریتم‌های مختلف توصیف می‌شوند. در ابتدا، تجزیهوتحلیل داده‌های اکتشافی برای انتخاب ویژگی‌های مورد نیاز انجام شد و در نهایت 44 قلم اطلاعاتی از اطلاعات بیمه‌نامه و خسارت پرداختی رشتة آتش‌سوزی انتخاب گردید. ابعاد مجموعه داده‌ها توسط روش حذف بازگشتی ویژگی‌ها کاهش یافته و برای هر الگوریتم، مجموعة مختلفی از فیلدهای اطلاعاتی مؤثر انتخاب شده است. ما بیش از 780،000 رکورد بیمه‌نامه و حدود 70،000 رکورد مرتبط خسارت پرداختی را برای یک بازة ده‌ساله (ابتدای 1390 تا ابتدای 1400) از بانک اطلاعاتی عملیاتی سامانة آتش‌سوزی بیمة ایران انتخاب کرده‌ایم. مدل‌های یادگیری رگرسیونی برتر مانند رگرسیون خطی، رگرسیون جنگل تصادفی، رگرسیون بردار پشتیبان و شبکة عصبی عمیق برای هر سه الگوریتم پیشبینی خسارت پیاده‌سازی شد. سپس دقت الگوریتم‌ها با مقدار میانگین مربعات خطا و مقدار میانگین خطای مطلق مقایسه شد.یافته‌ها: نتایج پیشبینی مدل نشان داد که بهترین الگوریتم برای هر سه معیار، یادگیری عمیق و مشخصاً شبکة عصبی چندلایة پرسپترون است. پس از تنظیم فراپارامترها و چندین بار اجرا، بهترین الگوریتم یادگیری عمیق با کمترین خطا با مقادیر 0.117 (احتمال وقوع)، 0.042 (شدت خسارت)، 0.106 (زمان بروز خسارت) حاصل شد. پیشبینی نتایج مدل نوآورانة ما در داده‌های آزمایشی، به این نتیجه رسید که مدل هوشمند ارائه‌شده دقت مناسبی دارد. شرکت‌های بیمه به‌شدت علاقه‌مند پیشبینی آینده‌اند و پیشبینی خسارت فرصتی برای کاهش زیان مالی برای شرکت فراهم می‌کند. به‌کارگیری یادگیری عمیق در پیشبینی خسارت آتش‌سوزی و پیشبینی زمان بروز خسارت، علاوه‌بر احتمال و شدت، نوآوری‌های مدل هستند.نتیجه‌گیری: یادگیری ماشین می‌توانند به شرکتها کمک کنند تا خدمات خود را با دقت بیشتری بهینه کنند، مدیریت ریسک را تقویت و در نتیجه ابزارهایی برای تصمیم‌گیری بهتر فراهم نمایند. به‌کارگیری یادگیری عمیق در پیشبینی خسارت بیمه می‌تواند بهصورت کاربردی جایگزین فرایند دستی پیچیده، زمان‌بر و نادقیق موجود در شرکت‌های بیمه شود و سرآغار توسعة نوین در مدیریت ریسک، مدیریت اتکایی و بهبود نرخ‌گذاری بیمة آتش‌سوزی باشد.
ارزیابی خسارت در رشته های بیمه
افروز شکوری؛ محی الدین ایزدی؛ بهاءالدین خالدی
چکیده
پیشینه و اهداف: ذخیرة خسارت که برای سودآوری و پرداخت بدهی بیمهگر حیاتی است، پیشبینی مبلغی است که بیمهگر باید برای خسارتهای آینده بپردازد. در سال‌های اخیر، بسیاری از پژوهشگران وابستگی‌های بین چند مثلث تأخیر را برای تعیین ذخایر زیان در نظر گرفته‌اند. هدف اصلی این مقاله پیشبینی خسارتهای معوق در مثلث‌های تأخیر وابسته با استفاده ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: ذخیرة خسارت که برای سودآوری و پرداخت بدهی بیمهگر حیاتی است، پیشبینی مبلغی است که بیمهگر باید برای خسارتهای آینده بپردازد. در سال‌های اخیر، بسیاری از پژوهشگران وابستگی‌های بین چند مثلث تأخیر را برای تعیین ذخایر زیان در نظر گرفته‌اند. هدف اصلی این مقاله پیشبینی خسارتهای معوق در مثلث‌های تأخیر وابسته با استفاده از مدل‌های تصادفی است که در آنها وابستگی بین مثلث‌ها و وابستگی بین خسارتهای معوق پرداختی در یک سال تقویمی در هر مثلث تأخیر در نظر گرفته می‌شود.روش‌شناسی: استفاده از وابستگی بین خسارتهای معوق متناظر در مثلث‌های تأخیر مربوط به چند رشتة بیمه‌ای ممکن است در افزایش دقت پیشبینی خسارتهای معوق تأثیرگذار باشد. همچنین، در یک مثلث تأخیر مربوط به یک رشتة بیمه‌ای، علاوه‌بر عوامل سال وقوع خسارت و تعداد سال‌های تأخیر پرداخت خسارت معوق، سال تقویمی پرداخت خسارت هم می‌تواند در میزان پرداخت خسارت برای سال‌های وقوع خسارت متفاوت تأثیرگذار باشد. بنابراین در نظر گرفتن وابستگی تقویمی بین خسارت‌هایی که در یک سال تقویمی پرداخت می‌شوند، می‌تواند دقت پیشبینی در مثلث‌های تأخیر را بهبود بخشد. بنابراین، در مدل‌بندی توأم خسارتهای معوق چند مثلث تأخیر، دو نوع وابستگی بین‌مثلثی و درون‌مثلثی وجود دارد. در این مقاله، از دو روش برای مدل‌بندی این دو نوع وابستگی استفاده می‌شود. در روش نخست، با در نظر گرفتن توزیع چندمتغیره برای خسارتهای معوق در سلول‌های متناظر مثلث‌های تأخیر، وابستگی بین مثلث‌ها مدل‌بندی می‌شود. در این روش، وابستگی تقویمی بین خسارتهای معوق در هر مثلث تأخیر با استفاده از اضافه کردن عامل اثر سال تقویمی در مدل میانگین توزیع خسارتهای معوق در نظر گرفته می‌شود. در روش دوم، یک توزیع چندمتغیره برای خسارتهای معوق پرداختی سال‌های تقویمی متناظر مثلث‌های تأخیر در نظر گرفته می‌شود که در این صورت هر دو نوع وابستگی با استفاده از توزیع چندمتغیره مدل‌بندی می‌شود. برای برآورد پارامترهای مدل، در هر دو روش، از رهیافت بیزی و روش نمونه‌گیری مونت– کارلوی همیلتونی استفاده می‌شود.یافته‌ها: در این مقاله، داده‌های خسارتهای معوق در دو رشتة بیمة بدنه و بیمة شخص ثالث اتومبیل یک شرکت بیمة ایرانی در بازة سال‌های 1392 تا 1395 که بهصورت فصلی ثبت شده است، استفاده می‌شود. با استفاده از توزیع آمیخته– مقیاس چندمتغیره با توزیع‌های حاشیه‌ای نرمال و وابستگی مفصلی، دو روش مدل‌بندی وابستگی تقویمی مقایسه می‌شوند. برای این منظور، از معیار میانگین قدرمطلق خطای درصدی برای اندازه‌گیری دقت پیشبینی دو روش استفاده می‌شود. برای داده‌های مورد استفاده، مشاهده می‌شود که میانگین قدرمطلق خطای درصدی استفاده از توزیع چندمتغیره برای مدل‌بندی وابستگی تقویمی کمتر است از زمانی که از عامل اثر سال تقویمی در مدل میانگین توزیع خسارتهای معوق استفاده شود.نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های به‌دست‌آمده با استفاده از داده‌های یک شرکت بیمة ایرانی، نتیجه می‌گیریم که مدل‌بندی وابستگی تقویمی بین خسارتهای معوق در مثلث‌های تأخیر با استفاده از توزیع چندمتغیره به پیشبینی دقیق‌تر ذخایر مربوط به خسارتهای معوق نسبت به استفاده از عامل اثر سال تقویمی در مدل میانگین توزیع خسارتهای معوق منجر می‌شود.
ارزیابی خسارت در رشته های بیمه
یعقوب احمدلو؛ علیرضا پورابراهیمی؛ جعفر تنها؛ علی رجب زاده
چکیده
پیشینه و اهداف: شناسایی ادعاهای مشکوک خسارت در بیمۀ کشاورزی با استفاده از روش‌های سنتی، با بهره‌گیری از کارشناسان در میان انبوه ادعاها بسیار دشوار و شاید غیرممکن باشد. در پژوهش حاضر، مدلی برای کشف ادعاهای مشکوک خسارت در بیمۀ کشاورزی با استفاده از تکنیک‌های داده‌کاوی ارائه شده است تا به صندوق بیمۀ کشاورزی در شناسایی این‌گونه ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: شناسایی ادعاهای مشکوک خسارت در بیمۀ کشاورزی با استفاده از روش‌های سنتی، با بهره‌گیری از کارشناسان در میان انبوه ادعاها بسیار دشوار و شاید غیرممکن باشد. در پژوهش حاضر، مدلی برای کشف ادعاهای مشکوک خسارت در بیمۀ کشاورزی با استفاده از تکنیک‌های داده‌کاوی ارائه شده است تا به صندوق بیمۀ کشاورزی در شناسایی این‌گونه ادعاها کمک نماید.روش‌شناسی: روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی ـ پس‌رویدادی است. یکی از کاربردهای داده‌کاوی، تشخیص ناهنجاری است. در مطالعۀ حاضر، روشی برای تشخیص ناهنجاری‌ها در داده‌ها با استفاده از مدل‌های ترکیبی یادگیری ماشین ارائه شده است. برای اجرای این روش، از داده‌های واقعی خسارت پرداختی به بیمۀ گندم (آبی و دیم) به مدت یک سال در استان خوزستان استفاده شده است. با توجه به تفاوت در روند تعیین خسارت بیمهنامههای گندم آبی و دیم، تحلیل ناهنجاری آنها به تفکیک انجام شده و برای هر کدام تعداد ادعاهای مشکوک بهصورت جداگانه به دست آمد.یافته‌ها: تجزیهوتحلیل نتایج، 5 نوع رفتار مشکوک را در ادعای خسارت نشان داد. نسبت ادعاهای مشکوک به کل (درصد ناهنجاری‌ها) با استفاده از هیستوگرام نمرات ناهنجاری و نظر کارشناسان صندوق بیمه حدود 1.5 درصد برآورد شد. موارد مشکوک و غیرعادی توسط کارشناسان مورد بررسی قرار گرفت و دقت نهایی مدل در تشخیص صحیح موارد مشکوک برای بیمه‌نامۀ گندم آبی و دیم به‌ترتیب 72 و 68 درصد به دست آمد.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، می‌توان از مدل ارائه‌شده برای شناسایی ادعاهای مشکوک خسارت در بیمهنامههای گندم آبی و دیم استفاده نمود. از آنجا که بیشتر موارد غیرعادی ناشی از عدم ارائۀ مستندات کافی میباشد، علت این موضوع می‌تواند به‌دلیل ارائۀ بیمهنامههای صوری یا وجود تبانی بین بیمهگذار، نمایندۀ بیمهگر یا ارزیاب باشد. بنابراین، بایستی در روند پرداخت خسارت دقت و بررسی بیشتری صورت گیرد. مطالعۀ حاضر بر روی محصول گندم انجام شده و قابل‌استفاده برای سایر محصولات زراعی میباشد.
ارزیابی خسارت در رشته های بیمه
فاطمه عطاطلب؛ امیر تیمور پاینده نجف آبادی
چکیده
پیشینه و اهداف: این پژوهش با هدف پیشگویی ذخیره خسارت با استفاده از رویکرد تصادفی و مقایسه آن با روش قطعی پیشنهادی در دستورالعمل روش برآورد و کنترل کفایت ذخایر فنی رشته بیمه شخص ثالث اتومبیل بیمه مرکزی انجام شده است.روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف توسعه‌ای-کاربردی از نوع مطالعات تحلیلی محسوب می‌شود. از روش‌های تصادفی و قطعی جهت ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: این پژوهش با هدف پیشگویی ذخیره خسارت با استفاده از رویکرد تصادفی و مقایسه آن با روش قطعی پیشنهادی در دستورالعمل روش برآورد و کنترل کفایت ذخایر فنی رشته بیمه شخص ثالث اتومبیل بیمه مرکزی انجام شده است.روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف توسعه‌ای-کاربردی از نوع مطالعات تحلیلی محسوب می‌شود. از روش‌های تصادفی و قطعی جهت محاسبه ذخیره خسارت استفاده شده است. برای ارزیابی مدل، مجموعه داده‌های خسارت یک شرکت بیمه ایرانی در بازه 1390 تا 1398 درنظر گرفته شده و با استفاده از این مجموعه داده‌ها و همچنین طراحی یک الگوریتم تولید مثلث خسارت، ذخیره خسارت بر اساس مدل‌های مورد بررسی به وسیله نرم‌افزار R تحلیل گردیده است. الگوریتم تولید مثلث خسارت طراحی شده قابلیت تولید مثلث خسارت دوگانه (تولید مثلث‌های تعداد و مبلغ خسارت) بهصورت همزمان را دارد. در این مقاله، علاوه‌بر استفاده از روش‌های رایج پس‌آزمون کردن نتایج، راهکاری جهت انتخاب بهترین مدل ذخیره‌گیری بر اساس محاسبه عدم اطمینان مثلث‌های متوالی پیشنهاد شده که به بیمسنج‌ها کمک می‌کند تا بهترین روش ذخیره‌گیری را بر اساس الگوی خسارت شرکت بیمه انتخاب کنند.یافته‌ها: باتوجه به قطعی بودن مدل‌های پیشنهادی بیمه مرکزی، استفاده از رویکردهای تصادفی در این مقاله مورد تأکید قرار گرفت. در رویکرد بیمه مرکزی امکان محاسبه CDR و MSEP وجود ندارد. این دو معیار در پاسخ به عدم توانگری مالی و نظارت مبتنی بر ریسک شرکت بیمه بسیار ارزشمند میباشد. همچنین، از چند روش ذخیره‌گیری استفاده شد تا نشان داده شود به چه طریق می‌توان بهترین روش را برای ذخیره‌گیری خسارت انتخاب کرد. رویکرد تصادفی پویای مورد استفاده در این مقاله موجب می‌شود که شرکت‌های بیمه بتوانند علاوه‌بر برآورد نقطه‌ای ذخیره، فاصله اطمینانی نیز برای آن تعیین کنند و بدین ترتیب سرمایه کافی جهت ایفای تعهدات خود ذخیره نمایند.نتیجه‌گیری: روش مبتنی بر نسبت خسارت اریبی زیادی دارد و نتایج آن برای شرکت‌های بیمه قابل اتکا نیست. نتایج شبیه‌سازی نیز مؤید نامناسب بودن روش مبتنی بر نسبت خسارت (دستورالعمل) میباشد. لذا، نمیتوان یک روش ثابت و واحد را برای تمامی شرکتها توصیه نمود و این وظیفه بیم‌سنج شرکت بیمه است که مناسبترین روش را برای شرکت خود پیدا و به نهاد ناظر معرفی کند.
ارزیابی خسارت در رشته های بیمه
حسین رمضانی؛ غلام نبی فیضی چکاب
چکیده
پیشینه و اهداف: این پژوهش با هدف شناسایی آثار و چالش‌های ناشی از کرونا در زمینۀ بیمه‌های دریایی و میزان پوشش خسارات و نیز تبیین راهکارهای قابل‌اعمال به‌منظور کمک به رفع این چالش‌ها و تعیین سیاست‌های پیشگیرانه در طولانی‌مدت برای غلبه بر بحران‌های مشابه احتمالی در آینده انجام شده است.
روش‌شناسی: این پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: این پژوهش با هدف شناسایی آثار و چالش‌های ناشی از کرونا در زمینۀ بیمه‌های دریایی و میزان پوشش خسارات و نیز تبیین راهکارهای قابل‌اعمال به‌منظور کمک به رفع این چالش‌ها و تعیین سیاست‌های پیشگیرانه در طولانی‌مدت برای غلبه بر بحران‌های مشابه احتمالی در آینده انجام شده است.
روش‌شناسی: این پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی تنظیم و مطالب بهصورت کتابخانهای و با جستجو در کتب و مقالات حقوقی، قوانین و پایگاههای اینترنتی مرتبط گردآوری شده است.
یافته‌ها: صنعت دریانوردی و کشتیرانی نقش مهمی در حمل‌ونقل دریایی دارد؛ زیرا بیشترین حمل‌ونقل در دنیا از طریق دریا و به‌وسیله کشتی انجام می‌شود؛ اما از دیرباز تاکنون، سفرهای دریایی همیشه با مخاطراتی همراه بوده که منجر به ورود خسارت به کالا، کشتی و یا سرنشینان آن می‌شده است؛ بنابراین مالکین کشتی‌ها همواره در پی دست‌یابی به راهکارهای مناسبی برای جبران خسارات وارده بوده‌اند که درنهایت انعقاد قرارداد بیمه با بیمه‌گران دریایی را بهترین راه‌حل و پشتوانه مالی یافتند و بدین ترتیب موفق به بیمه کردن کشتی، کالا و مسئولیت در مقابل شخص ثالث توسط بیمه گران انتفاعی و انجمن‌های حمایت و غرامت شدند. در اواخر سال 2019 پدیده نوظهوری به نام ویروس کرونا به وجود آمد که به‌‌سرعت در سطح دنیا شیوع پیدا کرد. به‌دنبال همه‌گیری گسترده ویروس کرونا، دولت‌ها سعی کردند با وضع مقررات محدودکننده از قبیل تعطیلی اجباری، قرنطینه، محدودیت‌های سفر و بستن مرزها، مانع شیوع بیشتر این ویروس جدید شوند. لذا، در پی این محدودیت‌ها، سطح وسیعی از فعالیت‌های تجاری در جهان کاهش یافت و موجب کاهش حمل‌ونقل به‌ویژه در حوزه دریایی شد که نهایتاً خسارات متعددی به مالکین کشتی‌ها وارد ساخت؛ زیرا محدودیت‌های اعمال‌شده منجر به کاهش نیروی انسانی، تأخیر در بارگیری، ترخیص و تحویل کالا، ورود خسارت به محموله‌ها به‌ویژه کالاهای فاسدشدنی، تأخیر در تعمیر، سرویس و بازرسی کشتی‌ها و همچنین منجر به از دست دادن اجاره‌بهای کشتی شد و باید هزینه‌های مربوط به قرنطینه، بیماری یا مرگ دریانوردان، هزینه‌های بازگشت و جایگزینی، مسئولیت مسافران و هزینه‌های انحراف را نیز به آن اضافه کرد که در نهایت منجر به بروز مطالبات بیمه‌ای و ایجاد اختلاف بین بیمه‌گران و بیمه‌گذاران خواهد شد.
توجه: مدت زمان بحث و انتقاد برای این مقاله تا 1 جولای 2022 در وب‌سایت IJIR در «نمایش مقاله» باز میباشد
نتیجه‌گیری: : کرونا بیمه‌های دریایی را تحت تأثیر قرار داده و بیمه‌گذاران و بیمه‌گران برای پوشش یا جبران خسارات وارده با چالش‌های متعددی مواجه شده‌اند. درخصوص بیمه کالا، محدودیت‌های ناشی از شیوع کرونا باعث شد بسیاری از قراردادهای فروش و حمل‌ونقل لغو شوند که منجر به تأخیر در بارگیری، ترخیص و تحویل کالا، ازدحام بندرها، اشباع انبارها و گمرک شد و درنتیجه موجب هزینه‌های اضافی و ورود خسارات بالأخص به کالاهای فاسدشدنی یا حتی سرقت یا تخریب محموله‌ها گردید. مضافاً، در اثر قرنطینه کشتی‌ها و ضدعفونی کردن نیز ممکن است کالا از بین برود، آسیب ببیند یا از آن کاسته شود که این امور می‌تواند به مطالبات و اختلافات بیمه‌ای یا درخواست‌هایی برای پوشش‌های جدید منجر گردد. در سوی دیگر، بیمه‌گران با توسل به شرایط جدید، استثنا خود را برای هجوم احتمالی دعاوی بیمه‌ای آماده کرده‌اند و با تکیه بر این واقعیت که بسیاری از این بیمه‌نامه‌ها حاوی موارد استثنا همه‌گیری هستند یا برای ارائه پوشش مربوط به کووید 19 تنظیم نشده‌اند، سعی دارند تا حد ممکن سطح پرداخت غرامت را کاهش دهند. از حیث بیمه کشتی، به‌دلیل شیوع کرونا کاهش استفاده از برخی از انواع کشتی‌ها مانند کشتی‌های کانتینردار و تفریحی (کروز) تا حدودی منجر به کاهش دعاوی بیمه‌ای در مورد خسارات بدنه و ماشین‌آلات کشتی شده است؛ اما به‌علّت وضع محدودیت‌ها، بُعد دیگری از دعاوی بیمه‌ای صورت خواهد گرفت که ناشی از اختلال و تأخیر در تهیه لوازم‌یدکی، تعمیرات دوره‌ای و بازرسی کشتی‌ها است. به‌علاوه، کمبود نیروی انسانی در کشتی‌ها و بندرها به دلیل بیماری، ممنوعیت‌ها و یا تأخیر کشتی‌ها منجر به خستگی ملوانان می‌شود و بالطبع افزایش خطای انسانی را به همراه خواهد داشت که یکی از عوامل اصلی در وقوع حوادث دریایی به‌شمار می‌آید. کاهش حق بیمه یکی دیگر از آثار همه‌گیری کرونا است که درنتیجۀ کاهش گردش مالی ناشی از رکود اقتصادی جهانی اتفاق افتاده و احتمالاً انواع بیمه‌های دریایی به دلیل کمبود نقدینگی لازم با مشکلات پرداختی مواجه خواهند شد؛ ضمن آن‌که انتظار می‌رود شاهد افزایش کلاهبرداری ناشی از خسارات جعلی و افزایش ورشکستگی نیز باشیم. یکی دیگر از پیامدهای کرونا، افزایش دعاوی مربوط به از دست دادن اجاره‌بهای کشتی است. چنان‌چه به‌دلیل تأخیرهای ناشی از کرونا، مدت‌زمان تعمیر صدمات وارده بر یک کشتی که در تعمیرگاه قرار دارد، افزایش یابد، مطالبه خسارت مربوط به از دست دادن اجاره‌بها منجر به بروز اختلاف بین بیمه‌گران و بیمه‌گذاران خواهد شد؛ زیرا اگر تأخیرها یا معطّلی کشتی در خصوص تعمیر صدمات یا خسارتی که تحت پوشش بیمه بدنه و ماشین‌آلات کشتی قرار دارند، رخ دهد. در این‌صورت، خسارت از دست دادن اجاره‌بها تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد. در غیر این‌صورت، اگر تعمیرات به‌دلیل کرونا طولانی شود یا به تأخیر بیفتد، مشاهده می‌شود که بیمه‌ها معطلی را به بیماری همه‌گیر نسبت داده و سعی می‌کنند غرامت را کاهش دهند. هزینه‌های مربوط به قرنطینه، بیماری و مرگ دریانوردان، هزینه‌های بازگشت، مسئولیت مسافران، هزینه‌های انحراف و جریمه‌ها تحت پوشش انجمن‌های حمایت و غرامت قرار دارند که همه‌گیری کرونا موجب افزایش چشم‌گیر مطالبات در این موارد خواهد شد. گذشته از مطالبات، نوسانات بازار سرمایه‌گذاری به بازدهی مالی این انجمن‌ها ضربه می‌زند و کاهش بازارهای سهام تأثیر زیادی بر درآمد و سرمایه بسیاری از این انجمن‌ها گذاشته است؛ بنابراین، ضررهای سرمایه‌گذاری و بیمه‌ای منجر به افزایش نرخ‌های بیمه هنگام تمدید اکثر حساب‌ها می‌شود که این افزایش نرخ بیمه نیز یکی دیگر از چالش‌های پیش روی مالکین کشتی‌ها است. برای رفع چالش‌ها لازم است بیمه‌ها به‌دنبال کسب تخصص و تجربه لازم درزمینه ارزیابی خطر اضافی باشند؛ با پرداخت به‌موقع غرامت، اطمینان بیمه‌گذاران را جلب کنند و با ارتقای سیستم پذیرش ریسک و حفظ توانگری مالی، خود را برای بحران‌های مشابه در آینده آماده کنند و حتی پوشش‌های جدیدی را ایجاد کنند. بیمه‌ها می‌توانند با بهره‌گیری از فناوری رباتیک از تأخیر و اختلال در بازرسی و تعمیرات دوره‌ای کشتی‌ها جلوگیری کنند و با توسعه دیجیتال‌سازی و اتوماسیون نیز از تماس فیزیکی اشخاص ممانعت کرده و موجب تسریع عملیات بیمه‌گری شوند.
