یوسف محمدزاده
چکیده
ایجاد عدالت در بخش سلامت، باتوجه به ارتباط مستقیم آن با قابلیت‌های افراد، نسبت به سایر بخش‌های اقتصاد، اهمیت مضاعفی دارد و ازاین‌‌رو توجه و بررسی ابعاد آن ضروری به نظر می‌‌رسد. هزینه‌‌های بهداشتی و درمانی، به جهت غیرقابل پیش‌‌بینی‌بودن و سرسام‌آوربودن بخش مهمی از آن، از اهمیت ویژه‌‌ای برای خانوارها برخوردار است. این بخش ...
بیشتر
ایجاد عدالت در بخش سلامت، باتوجه به ارتباط مستقیم آن با قابلیت‌های افراد، نسبت به سایر بخش‌های اقتصاد، اهمیت مضاعفی دارد و ازاین‌‌رو توجه و بررسی ابعاد آن ضروری به نظر می‌‌رسد. هزینه‌‌های بهداشتی و درمانی، به جهت غیرقابل پیش‌‌بینی‌بودن و سرسام‌آوربودن بخش مهمی از آن، از اهمیت ویژه‌‌ای برای خانوارها برخوردار است. این بخش از هزینه‌‌های خانوارها، چالشهای زیادی از جهت عدالت و برابری در مشارکت مالی آن دارد. در این مقاله ابتدا به بررسی نابرابری‌ها در پرداخت‌های بیمه‌های بهداشتی و درمانی در مقایسه با هزینه‌‌های کل خانوارها، طی دورۀ 1383-1389 با استفاده از شاخص نابرابری جینی و شاخص نابرابری تایل پرداخت شده و سپس با محاسبۀ شاخص کاکوانی بهعنوان یکی از مهمترین شاخصهای سنجش عدالت در تأمین مالی بخش سلامت، روند عادلانهبودن این پرداختها به تفکیک مناطق شهری و روستایی تحلیل شده است. نتایج بهدستآمده حاکی از آن است که باتوجه به تنازلیبودن شاخص کاکوانی، شاهد توزیع ناعادلانه پرداخت‌های بیمهای در دهکهای مختلف هزینهای هستیم.
