اکبر کمیجانی؛ شاپور محمدی؛ مجید کوششی؛ لیلی نیاکان
چکیده
بیمه مستمری یکی از انواع محصولات بیمه عمر است که در آن پرداخت‌های دوره‌ای معینی تا زمان زنده بودن ذی‌نفع بیمه‌نامه تضمین می شود. در قیمت‌گذاری مستمری‌های عمر بایستی نااطمینانی پدیده‌های جمعیت‌شناسی و متغیرهای مالی در نظر گرفته شود. نااطمینانی پدیده‌های جمعیتی با استفاده از احتمالات فوت جدول عمر در قیمت‌گذاری وارد می‌گردد ...
بیشتر
بیمه مستمری یکی از انواع محصولات بیمه عمر است که در آن پرداخت‌های دوره‌ای معینی تا زمان زنده بودن ذی‌نفع بیمه‌نامه تضمین می شود. در قیمت‌گذاری مستمری‌های عمر بایستی نااطمینانی پدیده‌های جمعیت‌شناسی و متغیرهای مالی در نظر گرفته شود. نااطمینانی پدیده‌های جمعیتی با استفاده از احتمالات فوت جدول عمر در قیمت‌گذاری وارد می‌گردد ولی بهصورت متداول، متغیرهای مالی در طول قرارداد ثابت در نظر گرفته میشوند. در مطالعات اخیر دانش بیمهسنجی، جهت وارد کردن نااطمینانی پارامترهای اقتصادی - که مهمترین آن نرخ بهره فنی است- از متغیرها و فرایندهای تصادفی استفاده می شود. در این مقاله، قیمت‌گذاری مستمری های عمر را توسعه داده و بیان تصادفی مرگومیر را با بیان فازی نرخ بهره فنی ترکیب میکنیم تا همگی منابع نااطمینانی در قیمت‌گذاری مورد توجه قرار گیرد. این مدلبندی، امکان کمیتپذیر کردن ریسک انتظاری ناشی از منابع عدم حتمیتِ مورد اشاره را بهدستمیدهد. از این رو، مدلبندی ارزش حال مستمریها توسط متغیر تصادفی فازی ارائه می‌شود و در نهایت، یک مثال عددی بیان می‌گردد.
اکبر کمیجانی؛ مجید کوششی؛ لیلی نیاکان
چکیده
پیش‌بینی‌های مرگومیر از دو طریق انجام می‌شود: یکی پیش‌بینی غیرمستقیم و از طریق پیش‌بینی امید به زندگی و سپس تبدیل آن به نرخ مرگ ویژه سنی و دوم پیش‌بینی مستقیم نرخ‌های مرگومیر. در رویکرد اول معمولاً چنین تصور می‌شود که در دوره پس از گذار (که معمولاً سطحی بالاتر از 70 سال برای امید به زندگی در بدو تولد است)، افزایش امید به زندگی ...
بیشتر
پیش‌بینی‌های مرگومیر از دو طریق انجام می‌شود: یکی پیش‌بینی غیرمستقیم و از طریق پیش‌بینی امید به زندگی و سپس تبدیل آن به نرخ مرگ ویژه سنی و دوم پیش‌بینی مستقیم نرخ‌های مرگومیر. در رویکرد اول معمولاً چنین تصور می‌شود که در دوره پس از گذار (که معمولاً سطحی بالاتر از 70 سال برای امید به زندگی در بدو تولد است)، افزایش امید به زندگی کُند می‌شود و هرچه به مجانب نزدیک شود افزایش آن ناچیز خواهد بود. در رویکرد دوم نرخ مرگ ویژه سنی پیش‌بینی و با استفاده از روش مستقیم ساختن جدول عمر، امید به زندگی به دست می‌آید. قاعدتاً روش منطقی و درست برآورد یا پیش‌بینی امید به زندگی رویکرد دوم است. افزون بر این، روش غیرمستقیم دشواری‌ها و عموماً خطاهای بزرگ‌تری دارد. هدف این مقاله استفاده از رویکرد دوم است و در این جهت با استفاده از داده‌های مرگومیر ایران از مدل لی- کارتر برای پیش‌بینی نرخ مرگومیر استفاده می‌شود. این مدل بر دو عنصر اصلی مبتنی است: یکی عنصر زمان و دیگری عنصر سنی. مفروض سخت و مهم مدل، ثبات نسبی الگوی سنی مرگ است و ارزیابی‌های مختلف نشان داده است که در این شرایط خطای مدل لی- کارتر نسبت به هر روش دیگری برای پیش‌بینی مستقیم نرخ مرگومیر کمتر است. در مورد ایران نیز برآوردها نشان می‌دهد که خطای برآورد، مقدار ناچیزی است، هرچند این عنصر در برخی سنین بیشتر است. آزمون فرضیه ثبات الگوی سنی مرگومیر ایران، مفروضی است که می‌تواند موضوع تحقیقات بعدی باشد.
